Materia nie jest czymś twardym i substancjonalnym, lecz raczej jej sztywna zewnętrzna forma jest skutkiem działania energii i ruchu, czego dowiedziono w gigantycznych akceleratorach. Zgodnie z teorią nieoznaczoności Heisenberga nie można jednocześnie dokonać dokładnego pomiaru położenia i prędkości cząstki - świat, w którym żyjemy sam sobie przeczy! Według szczególnej względności czas ani przestrzeń nie istnieją w sposób absolutny - w zależności od układu odniesienia czas i odległości stają się elastyczne, poszczególne współrzędne warunkują się nawzajem. Co więcej wynik pomiaru nie zależy jedynie od układu odniesienia, ponieważ w fizyce kwantowej ma na niego wpływ sama obecność obserwatora.

Bez obserwatora świat się nie wydarza, istnieje jedynie akumulacja potencjałów o różnym prawdopodobieństwie. Dopiero na drodze obserwacji i pomiaru niezliczone możliwości stają się rzeczywistością, naszym światem.